Poziom umiejętności 2. Wiek 14+. Farby i klej NIE są zawarte w zestawie.
Skala 1/500. Ten zestaw zawiera 144 części i ma długość 17 3/4 cala. Odlany w kolorze szarym z podstawką i kalkomaniami dla pancerników Washington i Carolina. Model został zbudowany i pomalowany przez Guya Malone'a. Amerykański pancernik North Carolina (BB-55), czołowy okręt klasy pancerników o wyporności 35 000 ton, został zbudowany w Brooklyn Navy Yard. USS North Carolina szybko zyskał przydomek „The Showboat” ze względu na całą uwagę, jaką zwrócił na siebie podczas prób w porcie w Nowym Jorku. W momencie wejścia do służby 9 kwietnia 1941 roku był uważany za największą morską broń świata. Karolina Północna, uzbrojona w dziewięć dział kalibru 16 cali/45 w trzech wieżach i dwadzieścia dział kalibru 5 cali/38 na dziesięciu podwójnych stanowiskach, okazała się potężną platformą uzbrojenia. Jej wojenne uzupełnienie składało się ze 144 oficerów i 2195 szeregowców, w tym 86 marines. W jej nowoczesnej wersji wodnosamoloty wystrzeliwane z katapulty zostały zastąpione helikopterami do służby obserwacyjnej. Karolina Północna udała się na Pacyfik w czerwcu 1942 roku. Przez resztę tego roku brała udział w kampanii na Guadalcanal, osłaniając tam początkowe lądowania i brał udział w bitwie u wschodnich Wysp Salomona w sierpniu 1942. Został uszkodzony przez torpedę japońskiego okrętu podwodnego 15 września tego samego roku, w ataku, który również śmiertelnie uszkodził USS Wasp (CV-7), ale wrócił do strefy walki na Wyspie Salomona po kilkumiesięczny remont. Podczas nieprzyjacielskiego ataku powietrznego w bitwie u wschodnich Wysp Salomona Karolina Północna wystrzeliła tak zaciekły ostrzał ze swoich baterii przeciwlotniczych, że potężny lotniskowiec Enterprise zasygnalizował jej „CZY JESTEŚ W STANIE?!”. z powodu całego dymu. W listopadzie 1943 roku Karolina Północna pomagała w zdobywaniu pozycji wroga na Wyspach Gilberta. To zapoczątkowało dla niej schemat operacji, który trwał do końca II wojny światowej: służył na ekranie przeciwlotniczym sił zadaniowych lotniskowców i od czasu do czasu używał swoich ciężkich dział do bombardowania wysp kontrolowanych przez Japonię. Pełniąc te role, w 1944 roku brał udział w operacji Marshalla w okresie styczeń-luty, atakach na cele na Środkowym Pacyfiku późną zimą i wiosną, inwazji na Mariany i bitwie na Morzu Filipińskim w czerwcu oraz atakach lotniskowców na Zachodnim Pacyfiku w listopadzie i grudniu Karolina Północna kontynuowała swoją działalność na Zachodnim Pacyfiku w 1945 roku, biorąc udział w inwazji na Iwo Jimę w lutym i Okinawę w marcu i kwietniu. Pancernik sprawdzał również lotniskowce pod kątem nalotów w całej strefie walki, w tym ataków na japońskie wyspy macierzyste. Chociaż ten potężny okręt wojenny był storpedowany, zbombardowany nurkowo, ostrzelany, ostrzelany i wiele razy bliski chybienia, nigdy nie został wyłączony z eksploatacji przez działania wroga, mimo że Tokyo Rose zgłosiło, że zatonął co najmniej 6 razy podczas przebieg wojny na Pacyfiku! Zanim potężna „Showboat” wpłynęła do Zatoki Tokijskiej i rzuciła kotwicę 5 września 1945 roku, po 40 miesiącach działań w wojnie na Pacyfiku, jej wyniki były godne podziwu. Przypisuje jej się zniszczenie 27 japońskich samolotów oraz dużą liczbę prawdopodobnych. Podczas 9 głównych bombardowań morskich zniszczył instalacje nabrzeżne, jednostki marynarki wojennej i personel wroga warte dosłownie miliardy dolarów. Była naprawdę głównym czynnikiem w potędze, która powstrzymała wznoszenie się „Wschodzącego Słońca” i poruszającym hołdem dla wielu Amerykanów, którzy ją zbudowali, zaopatrzyli i obsadzili, oraz nielicznych, którzy zostali ranni i zginęli, służąc jej. W 1961 roku Karolina Północna została przeniesiona do stanu Karolina Północna, aby stać się pomnikiem i muzeum w Wilmington, gdzie pozostaje do dziś.
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Poziom trudności 1 (Nie wymagane malowanie oraz klejenie. Przeznaczone dla osób powyżej 8 roku życia)
Modele oznaczone pierwszym poziomem trudności przeznaczone są zarówno dla młodszych modelarzy, którzy nie mają jeszcze zbytniego doświadczenia w składaniu modeli plastikowych, jak i tych modelarzy, którzy wracają do klejenia modeli po wielu latach przerwy. Większosć części zwykle jest fabrycznie pomalowanych, dzięki czemu model prezentuje się doskonale nawet bez konieczności własnoręcznego malowania. Projektanci zaprojektowali modele również w taki sposób, aby ich części mocno łączyły się ze sobą bez konieczności klejenia. Modele oznaczone pierwszym poziomem trudności zwykle składają się z niewielkiej ilości części, dzięki czemu składa je się stosunkowo szybko i przyjemnie. W modelach tych również znajdziemy zwykłe samoprzylepne naklejki zamiast kalkomanii, jakie znajdują się na wyposażeniu modeli oznaczonych poziomem trudności 2 oraz 3.
Poziom trudności 2 (Wymagane malowanie oraz klejenie. Przeznaczone dla osób powyżej 10 roku życia)
Modele oznaczone drugim poziomem trudności to najliczniejsza i najbardziej popularna grupa modeli plastikowcych. Większość części modeli z tej grupy wytłoczonych jest w neutralnym, np. białym kolorze ułatwiającym malowanie według własnych preferencji. Informacje dotyczące koloru odlewów oraz ilości części, z których składa się model, można znaleźć na bocznej ścianie każdego pudełka z modelem. Im większa ilość części, z których składa się model, tym lepiej odwzorowany jest każdy detal złożonego modelu. Do budowy zestawów oznaczonych 2 poziomem trudności niezbędne będzie wyposażenie się w klej do plastiku (np. cyjanoakrylowy). Na wyposażeniu tych zestawów znajdziemy również kalkomanię, która nakładana jest przy użyciu wody. Taki sposób oklejania modelu pozwala uzyskać bardziej realistyczne efekty, ponieważ grafiki są bardziej szczegółowe i o wiele cieńsze niż zwykłe naklejki.
Poziom trudności 3 (Wymagane malowanie oraz klejenie. Przeznaczone dla osób powyżej 12 roku życia)
Modele oznaczone trzecim poziomem trudności należą do najlepiej odwzorowujących detale modeli na rynku, stawiających jednocześnie najwięcej wymagań wobec modelarza. Zestawy te składają się bardzo dużej ilości, często niezwykle drobnych elementów. Nierzadko producent załącza do zestawu dodatkowe elementy, które umożliwiają złożenie modelu w jednej z wielu konfiguracji. Zalecane jest, aby modelarz składający model plastikowy oznaczony 3 stopniem trudności, miał już spore doświadczenie modelarskie w tej dziedzinie. Producent przewiduje również możliwość pomalowania modelu w jednej z wielu wersji kolorystycznych. Tak samo jak w przypadku modeli oznaczonych 2 stopniem trudności, podczas składania, niezbędne będzie również wyposażenie się w klej do plastiku (np. cyjanoakrylowy) oraz odpowiedni osprzęt do malowania.